Асноўныя элементы занятка

Калі вы робіце сінхронны курс з вочнымі сустрэчамі, то часам перад пачаткам навучання дастапкова падрабязна распрацаваць хаця б 2-3 урокі, а потым глядзець, што працуе ці не працуе з канкрэтнымі вучнямі. Калі вы робіце асінхронны курс ці загадзя рыхтуеце матэрыялы, то звычайна ёсць неабходнасць распісаць сцэнар адразу ўсіх урокаў курса. 

Добрыя навіны: структура арганізацыі школьнага ўрока часта можа быць добрым падмуркам і для анлайн-заняткаў. Важна зноў жа не спрабаваць перанесці ўвесь урок ва анлайн, а толькі асноўныя элементы канструкцыі:

Часта першы этап урока – матывацыйны. Гэта значыць, што вы прыцягваеце ўвагу дзяцей да тэмы. Што гэта можа быць? Цікавае апытанне, ключавое пытанне, нестандартны прыклад з практыкі. Пра гэта мы размышлялі крыху раней. Не вельмі важна, які менавіта інструмент вы выкарыстоўваеце. Больш важна памятаваць, што ўсё пачынаецца з увагі і інтарэса. Гэта этап лепш не прапускаць.

Часты элемент урока – актуалізацыя ведаў. Але часта можна казаць не толькі пра веды, але і пра актуалізацыю досведу. Можа, вучні не толькі ўжо нешта ведаюць па гэтай тэме, мо ў іх ёсць нейкія эмоцыі? Такі падыход да актуалізацыі дазваляе ствараць эмацыйны кантакт паміж настаўніцай ці настаўнікам і вучнямі, рабіць змест курса больш “жывым” і выхоўваць вучняў. 

Пры данясенні новых ведаў зноў жа спрацуюць класічныя прыёмы: напрыклад, дзяленне матэрыялу на невялікія кавалачкі для лепшага засваення. Вы, як і на ўроку, можаце рухацца рознымі шляхамі: ці тлумачыць самі, ці даваць матэрыялы для самастойнай прапрацоўкі, ці ставіць праблему і прапаноўваць крыніцы пошуку інфармацыі.

Замацаванне – таксама класічны крок у навучанні анлайн. На школьных уроках прасцей выкарыстоўваць розныя тыпы заданняў: і індывідуальныя, і парныя, і групавыя. Анлайн-фармат патрабуе больш тонкай і ўдумлівай наладкі менавіта на гэтым этапе.

Не менш важны этап рэфлексіі. Магчыма, нават важнейшы, чым у школьным навучанні. На гэтым этапе важна даць магчымасць падумаць, як новыя веды і падыходы ўпісаць у жыццё дзіцяці.

Часта, калі нехта стварае асінхронны відэакурс, аўтаматычна адмаўляцца амаль ад усіх этапаў, акрамя данясення новых ведаў. Гэта распаўсюджаная памылка. Звычайна анлайн-урок можа складацца не толькі з відэа-фрагмента. Матывацыйны этап ці актуалізацыя ведаў можна добра рэалізаваць як нейкія матэрыялы, з якімі дзеці працуюць да відэа. Пасля запісу ўрока могуць быць практычныя заданні (нават праектныя альбо даследчыя, нават групавыя, калі курс будуецца сінхронна – усё абмяжоўваецца толькі творчасцю распрацоўшчыка). Добра дадаваць і нешта для самакантролю ці рэфлексіі пасля замацавання.